Instrukcja obsługi czujników elektrochemicznych

Czujnik składa się z trzech elektrod: elektrody roboczej, elektrody przeciwnej i elektrody pomocniczej. Elektroda odniesienia, która działa jako stabilny punkt potencjału, jest podłączona do elektrody roboczej, umożliwiając stosunkowo dokładny pomiar potencjału oraz jego zmian na elektrodzie roboczej.

Czujniki elektrochemiczne są zaprojektowane głównie do pomiaru pojedynczego gazu, co oznacza ocenę stężenia jednego wybranego gazu w określonym środowisku (czyli tam, gdzie obecny jest tylko jeden gaz).

Metoda kalibracji dla pomiaru pojedynczego gazu polega na skalibrowaniu czujnika przy użyciu standardowego stężenia gazu docelowego, który jest mierzony.

Zasady ostrożności podczas wykrywania różnych gazów .Negatywne skutki mogą wynikać z wpływu gazów o wysokim stężeniu. Gdy gaz o wysokim stężeniu lub pod ciśnieniem jest kierowany bezpośrednio do otworu wlotowego powietrza, może on znacznie przeniknąć do wnętrza czujnika. W efekcie elektroda robocza może nie odziałać na całą ilość gazu w krótkim czasie, lub gaz może przedostać się do elektrody odniesienia pod wpływem ciśnienia, powodując zmianę sygnału z dodatniego na ujemny. Jeśli stężenie przekroczy maksymalną ciągłą pojemność obciążeniową i gaz będzie wprowadzany przez dłuższy czas, konieczny jest okres regeneracji trwający co najmniej 10 godzin przed wykonaniem kolejnego normalnego pomiaru.

5. Do standardowego testowania lub kalibracji gazem wymagany jest przepływ 300 ml/min oraz maksymalnie 3 minuty ciągłej wentylacji. Podczas kalibracji unikaj kierowania strumienia gazu bezpośrednio na wlot powietrza; zamiast tego użyj bocznego wlotu powietrza pod kątem 90 stopni do głównego wlotu, umożliwiając pracy czujnika w stanie dyfuzyjnym i unikając bezpośredniego oddziaływania strumienia.